نهضت مشروطه خواهی، نخستین رویارویی مستقیم فرهنگ سنّتی اسلامی ـ ایرانی با دنیای غرب محسوب می شود. در این خیزش مردمی و دینی، مردم و مراجع دینی در یک سو و سلطان دربار در سوی دیگر قرار گرفته بودند. پس از انحراف این نهضت، فتوای بزرگانی چون «آخوند ملّامحمّد کاظم خراسانی» و «حاج شیخ عبدالله مازندرانی» و … به این نهضت جانی دوباره بخشید. رهبری آخوند خراسانی در انقلاب مشروطه توانست درهم تنیدگی تشیع و روح فرهنگ ایرانی را به نمایش بگذارد. کتاب حاضر به شرح نقش و تأثیر آخوند خراسانی در جنبش مشروطه اختصاص یافته است. مطالب اثر در سه بخش تدوین شده که بخش نخست به بررسی زندگی و تأثیر تحوّلات در رویکردهای آخوند خراسانی اختصاص یافته است. در بخش دوم، زندگی، آثار و نقش «آیت الله شیخ محمّدباقر بهاری»، یکی از مجتهدان طراز اوّل در جنبش مشروطه مورد بحث قرارگرفته است. بخش سوم اثر نیز دربردارندة ضمائم و پیوست های کتاب است که ارتباط تنگاتنگی با مطالب کتاب دارد.