روحانیت و مرجعیت شیعه در طول تاریخ همواره نقشی انکارناپذیر در تحولات اجتماعی و سیاسی داشته است. در نهضت مشروطه ایران طبقه روحانیت شیعه و مرجعیت نجف در راهنمایی و هدایت مردم نقش آفرین بودند. تحقیق حاضر به دنبال بررسی نقش «آخوند خراسانی» در تثبیت و هدایت نهضت مشروطه است. مسأله اصلی این تحقیق، بررسی میزان تأثیر ایشان در مشروطه و تحولات سیاسی مرتبط با آن و جنبه های مختلف این تأثیرگذاری، با توجه به نقش طبقه روحانیت و نهاد مرجعیت در آن دوره است.