انسان در روند دگرگونی های زیستی و اجتماعی خود، سه مرحله پیش رو دارد: جدایی، انتقال و پیوستن. در مرحله نخست، از جایگاه و وضعیت موجود جدا می شود و در مرحله دوم، از آن می گذرد و در مرحله سوم، در موقعیتی جدید به جامعه می پیوندد. مرحله گذر مرحله ای است که در آن، شخص مراسم و آیین هایی را از سر گذرانده و پایگاهی را پشت سر نهاده، اما هنوز به پایگاه دیگر، راه نیافته است. گویی بر درگاه و آستانه خانه است، نه درون خانه و یا بیرون آن؛ در مرحله پیوستن است که آدمی به جایگاه و موقعیت جدید خود راه می یابد. آداب و آیین های گذر، البته در پاره ای از جوامع سنتی، رنگ باخته اند و در جوامع مدرن، به درون لایه های رفتاری خزیده اند؛ اما هنوز در حیات اجتماعی – فرهنگی انسان به اقتضای هر محیط، حضور و کار کردی چشمگیر دارند.