ساتیاجیت رای (1992-1921)، فیلم ساز هندی، در میان استادان سینمای جهان به کارگردانی با رهیافت انسان دوستانه شهرت دارد. او فیلم هایش را به زبان بنگالی می ساخت، زبانی که مردم بنگال غربی، ایالت هند شرقی، و بنگلادش به آن سخن می گویند. رای در فیلم هایش طیفی از شخصیت ها و گستره ای از موقعیت ها را به کار می گرفت که سینمای عامه پسند هند با آن ها بیگانه بود و تماشاگران هندی نیز بنا به عادت و نیز حدود آگاهی شان توجه چندانی به این گونه موضوعات در فیلم ها نداشتند. او مناسبات واقعی مردم هند را بر پرده ی سینما آورد؛ روستانشینان، طبقه ی متوسط شهری، روشنفکران، ثروتمندان، بلند آوازگان، کارآگاهان، پادشاهان و دیگر مردم. آن چه در این مجموعه آمده، گزیده ی پنج مقاله از کتاب “مقدمه ای بر مجموعه مقالات خود” نوشته ی “رای” و یک سخنرانی است که مستقلا در یکی از نشریه های انگلیسی زبان کلکته و سپس در یک فصل نامه ی معتبر انگلیسی چاپ شده است “رای” بر این عقیده بود که: من در شرایط خاصی در بنگال فیلم ساخته ام که ممکن است پاره ای نکات از تجربه ها و شیوه های کارم درخور توجه باشد، حداقل برای آن هایی که در کشور ما (هند) می خواهند در این راه گام بردارند، اما از مشکلات و خطرهای آن آگاه نیستند. و همین عقیده بود که وی را به نگارش این مقالات واداشت.