پژوهشی در حوزه قرآن پژوهی در «جریان های تفسیری» متقدم و متاخر است که با دو نگاه «جریان شناختی» و «آسیب شناختی» به این جریان ها انجام پذیرفته است. جلد حاضر به ارزیابی و تحلیل جریان های روایت گروی، سلفی، باطنی، صوفی عرفانی، قرآن گروی و علمی پرداخته است. بخش منطق فهم و تفسیر قرآن نیز به مثابه مقاله معیار، بخش آغازین آن می باشد. پرسش از پیشینه ها و زمینه های هر جریان و مولفه های آن، آسیب های مبنایی و روشی و پیامدهای آن (آسیب های غایی)، سوال های اصلی این تحقیق می باشند.