«ساموئل بکت» در سیزده آوریل 1906 میلادی در «فاکس راک» ـ حومة متوسط نشینی که بین کوه های ویکلو و دریای ایرلند قرار دارد ـ به دنیا آمد. خانوادة او از «هوگنوها» بودند؛ پروتستان هایی که مجبور شدند برای فرار از جور و جفای کاتولیک ها در فرانسه اواخر قرن هجده به آن منطقه بیایند. او پس از به پایان رساندن تحصیلات، به خاطر موفقیت هایش در رشتة زبان شناسی به عنوان استاد مدعو به کالج ترییتی آمد. بکت در این دوره تحت تاثیر «جیمز جویس» قرار گرفت و مدتی نگذشت که حکم منشی او را پیدا کرد. شعرهای او به سبک جویس پر از تلمیح بود. او سپس با شوپنهاور، متفکری که بدبینی در آثارش موج می زند ـ دیدار کرد. بعدها بکت نوشت که تجربة کشف شوپنهاور مثل گشوده شدن ناگهانی پنجرای در مه بود. کتاب حاضر، یکی از کتاب های مجموعه «آشنایی با نویسندگان» است که به «ساموئل بکت» ـ نویسندة ایرلندی تبار ـ اختصاص دارد. هر کتاب علاوه بر موقعیت تاریخی و اجتماعی نویسنده و جایگاه او را در تاریخ ادبیات می نمایاند، مشتمل است بر گاه شماری که رخدادهای مهم زندگی و دوران نویسنده را نیز دربردارد. گزیده ای از مهم ترین نوشته ها و آثار نویسنده، بخش پایانی کتاب را تشکیل می دهد.