کتاب حاضر متني آموزشي است که به معرفي مکاتب اصلي فلسفه علم در قرن بيستم مي‌پردازد. در اين کتاب ضمن بحث درباره سه مکتب اثبات‌پذيريريال ابطال‌پذيري و نسبي‌گرايي، زمينه‌هاي پيدايش اين سه مکتب معرفي شده است. امتياز اين اثر در اين است که با بيان نقدهاي هريک از اين مکاتب نسبت به يکديگر، هم‌زمان با تکيه بر بياني از عقل‌گرايي معتدل، از عينيت دانش تجربي دفاع مي‌کند. در اين اثر از ذات‌گرايي و اصل عليت به عنوان دو پيش‌فرض عقل‌گرايي و از ماترياليسم و ادعاي جدايي دانش از ارزش، به عنوان دو پيش‌فرض تجربه‌گرايي بحث شده است.