بیست و چهارمین شماره از مجموعه “آشنایی با فیلسوفان “شامل شرح کوتاهی است از زندگی و اندیشه های فلسفی “دیوید هیوم “( 1711ـ 1776) فیلسوف انگلیسی یادآور می شود پیش از “هیوم “فیلسوفان اغلب به انکار وجود خدا متهم می شدند .هیوم نخستین فیلسوفی بود که این اتهام را پذیرفت .هیوم وجود همه چیز را به جز خود ادراکات واقعی، انکار کرد .این دیدگاه “اصالت من “یا “خودباوری “نام دارد ;یعنی “تنها من وجود دارم و جهان چیزی جز بخشی از آگاهی من نیست .”او معتقد بود می توانیم به دینی ایمان بیاوریم، اما چنین ایمانی بر پایه هیچ گونه قراین و ادله قطعی و مسلمی مبتنی نیست . فلسفه هیوم، باور به مسئولیت شخصی و وجودی (اگزیستانسیال) نهفته است .اندیشه های هیوم تاثیر عمیقی بر جریان مهم فلسفی اوایل قرن بیستم، یعنی پوزیتیویسم منطقی بر جای نهاد که به حلقه دین مشهور گشت .از نظر هیوم، عقل قادر به کشف به هم پیوستگی نهایی علت و معلول نیست .در این کتاب علاوه بر اندیشه ها، آثار و زندگی هیوم، زمان نگاری وقایع مهم فلسفی دوره وی آمده است .