مجری ساعت را اعلام می کند موسیقی ملایمی پخش می شود و گوینده با ناز می پرسد: تا به حال فکر کرده اید بعد از شما دنیا چطور می گذرد؟ دوباره موسیقی پخش می شود، صدای زن غم دل نشینی دارد: برای آنکه بدانی جهان بر تو می گذرد، گاهی در آینه نگاهمی کنی و تارهای سفید مو و چین و چروک دور چشمت را می شماری. برای آنکه بدانی جهان با تو می گذرد، گاهی تقویم های کوچک جیبی قدیمی سال های دور ردیف شده روی هم توی گنجه را برمی داری و ورق می زنی. به روزهای رفته نگاه می کنی و آهی از نهادت برمی خیزد. فرق نمی کند، از سر حسرت گذشتن روزهای خوب یا یادآوری ناخوشی بعضی روزها. هر چه بوده، خوب و بدش گذشته و رفته. برای اینکه بدانی جهان بر تو و با تو می گذرد و بی شک بی تو نیز می گذرد، به آگهی های ترحیم روی دیوارها نگاه می کنی و به قبرهای توی خاکستان. بارورت می شود بدون تو هم جهان می گذرد و آب از آب تکان نمی خورد. ملا با غیظ می گوید: به درک. دست پیش می برد و پیچ رادیو را می چرخاند.