نویسنده در این کتاب سعی دارد تا ضمن بیان سوابق تربیت فکری کودکان و نوجوانان در ایران و اسلام و جهان، رابطه تفکر با زبان را به عنوان اساسی ترین ویژگی انسان تبیین کند و روش های پرورش تفکر در جریان فعالیت های آموزش و پرورش رسمی و غیررسمی را ارائه دهد.