این کتاب مشتمل بر خاطرات خودنگاشت «عبدالرضا طرازی» از دوران جنگ تحمیلی عراق علیه ایران است. در بخشی از این خاطرات می خوانید: «نیمی از مردم امیدیه در خواب بودند که از شهرشان خارج شدیم. خیلی از مغازه ها بسته و خیابان های شهر خلوت بود. از اهواز و چند روستا عبور کردیم که خانه های گلی داشتند و اطرافشان نخلستان بود. بعد از طی مسافتی دیگر خبری از خانه های روستایی نبود. فقط مقرهای کوچکی کنار جاده می دیدم که آنتن های بلند بیسیم روی سنگرهایشان نصب شده بود…».