من در خیالم پیش روباه رفتم و از او پرسیدم: «تو چرا فقط گوشت خروس را دوست داری، ولی آواز قشنگ او را دوست نداری؟!» روباه کمی فکر کرد و گفت: «کی گفته من آواز خروس را دوست ندارم! آواز خروس آن قدر برای من بامزه است که آن را می بوسم. بعد هم ذوق زده می شوم. خروس و آوازش را با هم قورت می دهم». من از حرف های روباه تعجب کردم. دیگر حرفی نزدم. اما باید به خروس ها بگویم برای روباه آواز بامزه نخوانند. این داستانک با عنوان «آواز بامزه» به همراه پنج داستانک دیگر تحت این عناوین در مجموعۀ حاضر به چاپ رسیده است: زنبور قرمزی؛ مورچۀ ترسو؛ آقای غمگین؛ مهمان خیلی بزرگ؛ و زنبیل.