حضرت علی (ع) هنگام بازگشت از جنگ صفین، در یکی از منازل بین راه، خطاب به فرزندشان، امام حسن مجتبی (ع)، نامه‌ای نوشتند. نامه حاوی سفارش‌ها، توصیه‌ها، موعظه‌ها، رهنمودها، آموزه‌ها و ره‌توشه‌های لازمی است که یک انسان برای زندگی در این جهان به آن نیاز دارد. حضرت علی (ع) در این نامه به موضوعاتی هم‌چون مرگ، ترس از خدا، پای‌بندی به دستورات الهی، زهد، حکمت، تلاش، دانش، آخرت، گناه، توبه، عبرت‌آموزی و… اشاره کرده است. در کتاب حاضر متن نامه به همراه ترجمۀ فارسی و شرح و تفسیر آن به چاپ رسیده است.