“ابرآلودگی” روایت مردی است که برای کار در تحریریۀ مجلۀ «پالایش» راهی شهر می شود. پالایش مجله ای است که هر دو هفته یک بار به چاپ می رسد و توضیح عنوانش این است: «از هوای دودزا، تبخیرهای شیمیایی و محصولات احتراقی سخن می گوییم». این انجمن با انجمن های بقیۀ ملت ها که بولتن ها و بروشورهای خود را ارسال و اغلب، دربارۀ مشکل آلودگی هوا نشست های بین المللی برپا می کردند مرتبط بود. راوی در شماره های متعدد مجلۀ پالایش، مقالاتی دربارۀ آلودگی هوا بر اثر تشعشعات هسته ای و ایجاد ابرهای مرگ آور، داستان ماهیگیرانی که در میان اقیانوس به ابرهای مرگ آور برخورد کرده بودند و هم چنین موش های آزمایشگاهی دوسر، که بعد از آزمایش با اورانیوم به دنیا آمده بودند، می نویسد. اما با هر بار نوشتن این مقالات با بی تفاوتی مردم نسبت به این موضوعات روبه رو می شود تا خدایی که تصور می کند اگر مطلبی دربارۀ انقراض نسل بشر بر اثر آلودگی بنویسد باز هم اثری نخواهد داشت. داستان با خروج راوی از شهر و مشاهدۀ مناظر طبیعی در بیرون شهر و سردرگرمی وی به پایان می رسد.