نویسنده در این رمان از شیوه های سنتی روایت در رمان انگلیسی گسسته و تجربه موسوم به جریان سیال آگاهی را آغاز کرده است. این رمان روایتگر زمانه ای است که از دوره آرامش و ثبات پیش از جنگ اول تا دوره سربرآوردن حقایق فلاکت بار پس از جنگ را دربرمی گیرد. روایت از دیدگاه سنتی بسیار گسسته است، اما زبان این رمان، «شعر ناب است». این کتاب را منتقدان ادای دینی دانسته اند به کشته شدگانی که با رفتنشان بخشی قابل توجه از جمعیت زمین برای همیشه محو شد. این رمان از آغاز تا به پایان، آبستن احساس دل تنگی و حسرت برای چیزی است که دیگر وجود ندارد.