پژوهشی در مورد ابعاد فقهی مرگ بیماران لاعلاج و صعب العلاج یا اتانازی است. در این اثر ضمن ارایه تعریفی از اتانازی و انواع آن، به تاریخچه آن نیز اشاره شده و رویکردهای مختلف نظری و عملی نسبت به این عمل از لحاظ اخلاقی، اجتماعی، قانونی، حقوقی و شرعی در ادیان اسلام، یهودیت، مسیحیت و سایر مذاهب غیرشیعی، منعکس شده است. نویسنده در همین زمینه دیدگاه فقه اسلامی را در مورد مرگ داوطلبانه بیماران لاعلاج و صعب العلاج برای کاسته شدن از رنج بیماری و هزینه های گزاف و بی حاصل درمانی را منعکس نموده و آن را با حقوق موضوعه در ایران مطابقت داده است. وی به همین منظور دیدگاه فقهای شیعه و سنی را در مورد مصداق قتل دانستن اتانازی بررسی نموده و دیدگاه ها و ادله موافقان و مخالفان حرمت یا مشروعیت آن را منعکس نموده است. وی به فروعات فقهی مربوط به بحث قتل و قصاص در همین زمینه اشاره نموده و جزئیات فقهی و حقوقی این موضوع را مطرح کرده است.