شرحی بر مساله احکام حکومتی از منظر اندیشه های سیدمنیرالدین حسینی شیرازی است. فصل اول این اثر، به بررسی چرایی احکام حکومتی، از سه بعد فقهی، کلامی و سیاسی اختصاص دارد و ضرورت دست یابی به این احکام را مورد دقت قرار می ‏دهد. نکته کلیدی در این بخش، لزوم حضور دین در عرصه حکومت و مدیریت اجتماعی و ضرورت پیروی از احکام شرع در این عرصه است که تنها از راه دست‏یابی به احکام حکومتی، امکان پذیر خواهد بود. نگارنده در فصل دوم، به بررسی چیستی این احکام پرداخته و معنا و ماهیت آن ها را در دو بخش مبانی و تعاریف، مورد دقت قرار داده است. فصل سوم نیز، به چگونگی دست یابی به این احکام، اختصاص یافته است. در این فصل، چند دیدگاه مختلف که هر یک می تواند نظریه ای در باب چگونگی دست یابی به احکام حکومتی محسوب شود، مورد بحث و گفت و گو قرار گرفته و درنهایت، به نظریه توسعه و تکامل اجتهاد نیز، به نحو اجمالی اشاره شده است. این نظریه با برداشتن سه گام اساسی، «اصلاح روش موضوع شناسی»، «تکمیل روش تفقه» و «ایجاد سازمان مناسب تصمیم گیری در حوزه مدیریت نظام اسلامی»، تحقق می ‏یابد.