«ابرآهام هارولد مزلو»، روان شناس انسان گرا در این کتاب از تجربه های اوج سخن می گوید، تجربه ها و جذبه های شورانگیز و وصف ناپذیر و وجودی که از نظر او پیامبران، عارفان و راهبان آن ها را در پر رنگ ترین شکل خود تجربه کرده اند. مزلو، عموم انسان ها اعم از دین دار و غیر دین دار را برخوردار از چنین تجربه هایی می داند و شرح می دهد که روان شناسان وجودی چگونه علاوه بر به رسمیت شناختن و تقویت این تجربه ها می کوشند در چارچوبی تجربی و طبیعی درباره آن ها نظریه پردازی کنند. مزلو، با تأکید بر جای خالی ارزش ها در نظام آموزش رایج در بررسی موردی نشان می دهد که روان شناسان انسان گرا چگونه می توانند رازآمیزی را دوباره به رابطه زن و مرد برگردانند و آن را از روزمرگی و ملال برهانند.