کتاب حاضر، روایتگر بخشی از داستان زندگی «اُدیپ»، شهریار شهر «تِب» است. در داستان اصلی می خوانیم که غیب گویی پیشگویی می کند «اُدیپ» پدر خود را می کشد و با مادرش هم بستر می شود. پدر و مادر او، هراسان از این پیشگویی، نوزاد خود را به کسی می دهند تا او را سربه نیست کند. او دلش به رحم می آید و نوزاد را به پدر و مادر دیگری می سپارد. سال ها از این حادثه می گذرد تا «اُدیپ» برای سفر از شهر خود خارج می شود. در میان راه، پیرمردی را می کشد و پس از حل معمای «ابوالهول»، به شهر وارد می شود و به سبب این کار بزرگ به همسری ملکه شهر درمی آید. داستان اصلی به اینجا ختم می شود، نویسنده این کتاب داستان را این گونه ادامه می دهد: «اُدیپ» که دیگر جایی برای خود در قصر متصور نیست، پس از یک سال، تصمیم می گیرد شهر را به قصد ناکجا ترک کند. اما «آنتیگون» یکی از دو دختر او اجازه نمی دهد او تنها عازم این سفر بی انتها شود. آن دو در میان راه با «کلیوسِ» راهزن آشنا می شوند.