میان سال های 1950 و 1980 میلادی نظریه پردازان علوم اجتماعی، نظریه های تغییر اجتماعی را ارائه دادند. فکر اصلی بیش تر این نظریه ها، در عمل با شکست مواجه شد، چرا که این نظریه ها مسبب شکل گیری تصوراتی دربارة نظام اجتماعی شدند که بسیار ساده انگارانه بود. افزون بر این، بیش تر، قواعدکلان نگری مطرح شده بود که اعتباری کلی و عمومی داشتند. بی شک، در تبیین نظریه های تغییر اجتماعی باید به سه مفهوم تجربه، تاریخ و قانون توجه ویژه داشت و هم چنین برای تجزیه و تحلیل تغییرات اجتماعی اصل «فردگرایی روش شناختی»، حائز اهمیت است. در کتاب حاضر، تحلیل انتقادی از نظریه های تغییر اجتماعی مطرح میان سال های 1950 تا 1980 م. ارائه شده است. نگارنده بدین منظور، به بررسی مباحثی چون: انباشتگی رفتار فردی؛ ساختار و ایدئولوژی تغییر؛ جبرگرایی ملایم؛ نوآوری در فرآیند تغییر و… پرداخته است.