زنبورها شهد گل ها را درون کیسه ای داخل بدنشان جمع می کنند که به آن کیسۀ عسل می گویند. وقتی زنبور در حال مکیدن شهد گل است گرده های آن به پرزهای روی بدن و پاهایش می چسبد و وقتی که زنبور از یک گل روی گل دیگر می نشیند، قسمتی از گرده هایی که از روی گل اول به او چسبیده روی گل دوم می ریزد. به این کار گرده افشانی می گویند، این عمل باعث می شود گیاه بتواند دانه های تازه بسازد. وقتی که کیسۀ عسل زنبور پر شود او به سوی لانه اش پرواز می کند. در لانۀ زنبورها هزاران زنبور و تنها یک ملکه وجود دارد که تخم می گذارد. البته زنبورهای دیگری نظیر زنبور نر، کارگر یا نوزادان زنبور و تخم ها نیز در لانه وجود دارند. زنبور برای ساختن عسل، شهد را از کیسۀ عسل به دهانش برمی گرداند و آن را به یک زنبور کارگر می دهد تا بخورد. شهد وارد معدۀ عسل ساز زنبور کارگر می شود و بعد از ساخته شدن دوباره به دهان او بازگردانده می شود. زنبورهای یک کندو می توانند روزانه تقریبا یک کیلوگرم عسل بسازند.