استاد عبدالله جهان پناه در سال 1296 در تهران متولد شد. از آن جا که پدر وی به موسیقی سنتی ایران عشق می ورزید، مشوق پسرش در آموختن موسیقی بود. جهان پناه از سال 1313 توسط یکی از دوستانش به نام حسن سخی، که تحصیل موسیقی می کرد، با موسیقی آشنا شد و پس از چندی شروع به فراگیری ویولون کرد. وی بعد از مدتی موسیقی غربی را نیز فرا گرفت. در سال 1323 یک گروه ارکستر تشکیل داد که پس از اجرای چند برنامه مورد توجه مسئولین رادیو قرار گرفت و او را مورد حمایت و تشویق قرار دادند. در همین زمان او ارکستر منظمی با همکاری افرادی چون رحمت الله مهتدی، جهانگیر کامیان، رضا گلشن راد و… تشکیل داد که برنامه ی آن ها هفته ای دو روز از رادیو پخش می شد. وی در سال 1332 کانون موسیقی ملی را تاسیس کرده و مدت 18 سال مشغول تدریس کتاب های مرحوم روح الله خالقی و ردیف های آوازهای مرحوم ابوالحسن صبا به شاگردانش شد. استاد عبدالله جهان پناه در برنامه ی گل ها با استادانی چون محجوبی، صبا، تجویدی، تهرانی و… همکاری کرده است. او در سال 1344 به بغداد رفت و در تلویزیون آن کشور بنا بر قراردادهای روابط هنری و فرهنگی و شناساندن موسیقی ملی ایران برنامه هایی اجرا کرد. جهان پناه برای خوانندگانی چون غلام حسین بنان، ایرج، ملوک ضرابی، دلکش و… نیز آهنگ سازی کرده است. وی سرانجام در سال 1375 دیده از جهان فرو بست. کتاب حاضر شامل سرگذشت نامه، آثار و تصاویر استاد عبدالله جهان پناه می باشد.