در این اثر که دومین مجلد از یک مجموعه سه جلدی در زمینه «اصول فقه کاربردی» است، به بحث درباره ادله و منابع فقه شیعه و اهل سنت پرداخته شده است. نگارنده نخست به بررسی مفاهیم و اصطلاحات مربوط به ادله و منابع فقه و کلیاتی پیرامون قطع و ظن پرداخته و سپس ادله اربعه معتبر نزد شیعه یعنی کتاب، سنت، عقل و اجماع و ادله ای مانند عرف، بنای عقلا، قیاس و استحسان و استقرا و مصالح مرسله را که نزد اهل سنت معتبر است را مورد تجزیه و تحلیل اصول فقهی قرار داده و میزان اعتبار و ادله اعتبار این منابع فقهی را بررسی نموده است. وی همچنین سعی کرده تا ضمن بیان روان مطالب، مباحثی را که دارای کاربرد حقوقی است یا با حقوق ارتباط نزدیک تری دارد با تفصیل بیشتر و با ذکر نمونه های حقوقی مناسب مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و تاریخچه از نحوه استفاده از منابع فوق الذکر در فقه شیعه و اهل سنت و چگونگی به کارگیری و اقسام آنها را ذکر نموده و نوع کاربرد هریک از آنها را تبیین کرده است.