کتاب «الحیل»، نوشته «احمدبن موسی بن شاکر خراسانی»، اثری کهن درباره ابزار و ظروف خودکار مکانیکی است. احمدبن موسی همراه با دیگر برادرانش، «حسن» و «محمد»، از نظر سهمی که در نهضت ترجمه یونانی به عربی داشتند، همواره مورد توجه بوده اند. کتاب الحیل به توصیف صد وسیله پرداخته که بیش از هشتاد عدد از آن ها، وسایل مختلف سرگرم کننده و ظرف های اعجاب آور هستند. وصف هر دستگاه، کوتاه و در حدود یک یا دو صفحه و به همراه تصویر است. مهم ترین دستاورد بنوموسی شاکر در این کتاب، کوشش برای دست یافتن به سیستم کنترل خودکار است، تا از این طریق بتوانند ماشین هایی بسازند که بدون دخالت آدمی مدت زیادی کار کند.