در کتاب حاضر، نویسنده پس از بیان تعریف و موضوع و فایده ی الهیات، آن را در چند بخش امور عامه، الهیات به معنی اخص و مقولات عشر، بررسی می کند. نویسنده، غایت و فایده ی الهیات را نیل به سعادت حقیقی می داند که از راه اتصال نفس انسانی به عقل فعال حاصل می شود. وی در بخش امور عامه مباحثی چون وجود و عدم، اصالت وجود یا اصالت ماهیت، دلایل توحید و… را مطرح می سازد. وی هم چنین در بخش الهیات به معنی اخص از موضوعاتی چون اثبات واجب الوجود، صفات واجب الوجود، علم خداوند و… سخن می راند. وی در این بخش، صفات خداوند را بر دو دسته می داند؛ اول، ثبوتیه و دوم سلبیه. بر همین اساس، وی صفات ثبوتیه را صفاتی می داند که برای خدا محقق هستند و صفات سلبیه را صفاتی می داند که ذات باری تعالی از آن ها منزه و مبرا است. در پایان نیز شرح حال و مشرب فلسفی ملاصدرا به عنوان تکمله ذکر شده است.