این کتاب می‌کوشد تا جایگاه ممتاز اندیشمندان پیش‌سقراطی را در سرآغازهای الهیات فلسفی یونان شرح دهد و به تطوّر اندیشة امر الوهی از سرآغازهای آن، یعنی از طالس و آناکسیماندر، تا سوفیست‌ها بپردازد. نویسندة کتاب با علم به اینکه نزد پیش‌ سقراطیان هنوز با شاخه‌ای از فلسفه به نام الهیات که مجزا از طبیعیات باشد ـ آن‌گونه که نزد ارسطو می‌یابیم ـ روبه‌رو نیستیم، در صدد تحقیق و تفسیر مجدّد آن دسته از قطعات به‌جای مانده از این اندیشمندان برمی‌آید که از سوی شارحان دورة جدید به نادرست تفسیر شدند، تا از این طریق، بن‌مایة الهیاتی اندیشة پیش‌سقراطیان را در آرای کیهان‌شناختی آنها نشان دهد.