با توجه به گرایش روز افزون نسل جوان به معنویت از یک سو و پیدایش و فعالیت فرقه های به اصطلاح عرفانی از سوی دیگر ضرورت وجود یک الگوی مناسب برای انسان های حقیقت طلب در مسیر اخلاق عملی و سلوک الهی بیش از پیش احساس می شود. از این منظر نگاره حاضر می کوشد ضمن مطالعه و بررسی مکتب تربیتی نجف اشرف الگویی در ساحت تربیت عرفانی از آن مکتب تبیین نماید. مولف ضمن مفهوم شناسی و تبیین مبانی نظری، به بررسی اهداف تربیت عرفانی در سه بخش ابتدایی، میانی و غایی می پردازد. همچنین مراحل تربیت عرفانی را شامل 16 گام سلوکی را برای مخاطب خود بیان می دارد.