کتاب حاضر، رمانی است که طرحی شاعرانه دارد. داستانِ دو دوست قدیمی که به هم برمی خورند و شروع می کنند به مرورِ خاطراتِ سال هایی دور. سال های اعتصاب کارکنان شرکت نفت در دهه سی خورشیدی. آن ها در این روایتِ چندتکه که با زبانی توصیفی و شاعرانه همراه است در حالِ بازیافتنِ بخش هایی از هویت گم شده خود هستند. نویسنده با این رمان بعد از سال ها نوشتن دیده شد و توانست نامش را به گوشِ ادبیاتِ ایران برساند. او در این رمان چند شخصیت خاص را به تصویر می کشد که در کودکی قهرمان ها به شکلی اسرارآمیز گم شده اند. انگار رمان زبانی آهنگین و وجوهی مستند دارد و برای همین روایتی از فقدان می سازد که در کلِ رمان طنین انداخته است.