در کتاب حاضر، اندیشه سیاسی خواجه نصیرالدین طوسی ( 597ـ 672ه‌.ق) در قالب هفت فصل تحلیل شده است” .خواجه نصیرالدین طوسی عمر مفید خود را در عصر اسماعیلیان و مغول‌ها گذراند .او شارح و مفسر فلسفه سیاسی فارابی است و نظرات خاصی در زمینه فن سیاسی (مدیریت، طبابت و اجرایی سیاسی) دارد . خواجه نصیر، نظام امامت را در قالب مسائل فلسفی ـ کلامی خود در کتاب‌ها و رساله‌های متعددی، همچون :اخلاق ناصری، تجرید العقاید و رساله امامت، به عنوان نظامی که زمینه‌های رشد و کمال انسان را فراهم می‌کند و متضمن استمرار آن در طول حیات بشر است، ارائه می‌دهد .”در فصل نخست کتاب شرح کوتاهی از زندگی خواجه نصیر ذکر می‌شود و در فصل دوم، شناخت شناسی وی عرضه می‌گردد .فصل سوم به تشریح بنیادهای فلسفی ـ سیاسی خواجه نصیر (مشرب فکری، وجودشناسی، اصل علیت و معلولیت، مبادی سیاسی، بنیان سیاست الهی و اصول محوری سیاست) اختصاص دارد .در فصل چهارم انسان‌شناسی و در فصل پنجم سیاست در اندیشه‌های سیاسی خواجه نصیر توضیح داده می‌شود .در دو فصل انتهایی :فلسفه سیاسی و دولت در اندیشه خواجه نصیر بررسی می‌شود .