«یونگ» در این کتاب در بخش اول به بیان علاقه خود به خرد دل می پردازد. در این کتاب بیان می شود که روان ما بخشی از طبیعت است، و معنایش به همان اندازه نامحدود است. بنابراین ما نمی توانیم روان یا طبیعت را تعریف کنیم، ما فقط می توانیم بکوشیم که عقاید خود را درباره آن ها بیان داریم، و کنش آن ها را به بهترین وجه ممکن توصیف کنیم. در بررسی رؤیاها دو نکته اصلی باید مورد بررسی قرار می گیرند: نخست اینکه رؤیا را باید مانند یک حقیقت تلقی کرد که کسی درباره آن نباید هیچ گونه تصور قبلی بکند، جز اینکه درهرحال به وجهی دارای معنی است. دوم اینکه رؤیا جلوه ای از ناخودآگاه است.