هرچه جهان طبیعی را بیشتر درک می‌کنیم و به‌سمت پدیده‌های کوچک‌تر و بنیادی‌تر حرکت می‌کنیم، موفقیت‌های ما موانع جدیدی بر سر راه پیشرفت‌های بعدی قرار می‌دهد. برای اینکه متوقف نشویم باید بین اطمینان موجه نسبت به قدرت دانش موجود و آگاهی حاد از این امر که حتی موفق‌ترین فرضیه‌های ما تا چه حد فرضی هستند، تعادلی برقرار کنیم. درس دشواری که باید بیاموزیم این است که ادراک ما تا حدی تحت‌تأثیر حقیقت قرار می‌گیرد و به‌طور کلی این ادراکات توسط مغز ما ساخته می‌شود تا جهان را فقط به همان شکلی ارائه کند که برای یافتن راه خود در طبیعت به آن نیاز داریم. در «انقلاب ناتمام اینشتین» که ششمین کتاب «لی اسمولین» است، او به قوانین مکانیک کوانتوم انتقاد کرده و گزینه‌های دیگری را برای تحلیل نظریه اتمی پیشنهاد می‌دهد.