کتاب حاضر دربارة نظریه ها و کاربردهای انگیزش در آموزش و پرورش نوشته شده است. در این راستا پس از مروری بر روند تحولات و عوامل و موقعیت های اثرگذار بر شکل گیری نظریه های جدید در حوزة انگیزش، به بیان دیدگاه های نظریه پردازان این حوزه یعنی: «ایمز»، «الکس»، «ویگفیلد» و «پنیتریچ» پرداخته شده و نظریه های انگیزش بر طبق آن دیدگاه دسته بندی گردیده است. در ادامه نظریه های «نیازها» مطرح و به دنبال آن «نظریه های انگیزشی» فرد، «جهت گیری هدفی» و… بررسی و کاربردهای آموزشی و پرورشی آن ها تبیین شده است. در پایان نقش «علاقه»، «امیدواری» و «خودتنظیمی» در یادگیری مطالعه شده است.