من خودم به این نتیجه رسیدم که برای رانندگی در شهرهای عراق، تنها بلد بودن دو چیز کافی است: راننده، اول باید نحوه استفاده از گاز، کلاج، ترمز و فرمان را بلد باشد؛ دوم، باید بلد باشد که بوق بزند! حتی بیشتر از این! به جرئت می توان گفت که بوق زدن در فرهنگ رانندگان عراق، از اهمیتی برخوردار است که شاید حتی همان گاز و ترمز و کلاچ و فرمان و… هم آن اهمیت را نداشته باشند و به عبارتی، بوق زدن در عراق، نیمی از رانندگی است؛ یعنی شما از کنار ماشین رد بشوی، بوق می زنند، سوار ماشینشان بشوی بوق می زنند، پیاده شوی بوق می زنند، خلاف بروند، بوق می زنند، همه جا بوق می زنند.