این کتاب مجموعه ای برگزیده از سلسله سخنرانی ها و دست نوشته های ژان پل سارتر است که این مجموعه را طی یک سخنرانی در سال 1945، در پاریس ارائه داد. او در این سخنرانی، که در فضایی پر از تماشاگر و شنونده و در محیطی سرشار از اضطراب ایراد شد، ابتدا از اگزیستانسیالیسم دفاع کرد، سپس به شدت مکاتب فلسفی و مذهبی موجود، از جمله کمونیسم، بورژوازی، و مسیحیت را مورد انتقاد و سرزنش قرار داد. دفاع از اصالت و نقش انسان در آفرینش و دنیا، به اندازه ای جذابیت داشت که تا امروز این بحث همچنان باقی مانده است. این مجموعه کتابی است که تفکرات سنتی دین را کنار می گذارد و انسان را، فقط خود انسان را، نه خدا و نه هیچ چیز دیگری را بلکه فقط خود انسان را پایه و اساس تفکر فلسفی خود قرار می دهد.