مؤمن از ایذا، اهانت، تحقیر، اضرار واخافه، تباعد و هجران به دور است. او دیگران را اکرام می کند و آن ها را گرامی می دارد و نسبت به امور مسلمین اهتمام می ورزد و از هیچ کمک و اعانتی دریغ نمی کند. مؤمن با دست و زبان به یاری دیگران شتافته و هیچ مانعی او را از زیارت برادران خویش باز نمی دارد. کتاب حاضر، در شرح و بررسی و تبیین رذایل و فضایل نامبرده، بر مبنای آیات و روایات معصومین علا و نظرات علمای اخلاق، حاصل اندیشه های ناب و مدقانه حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی است.