تحقیق حاضر به موضوع رفتار سیاسی ایرانیان در قبال خلافت عباسی در قرن سوم می پردازد. این پژوهش بر این فرضیه استوار است که در قرن سوم بخشی از جامعه ایران با تأثیرپذیری از ساختار قدرت حاکم از یک سو و پذیرش اسلام سنی و فرهنگ سیاسی رسمی آن از سوی دیگر، نظام سیاسی موجود را که در قالب خلافت عباسی ظهور یافته بود، پذیرفته و در قبال آن رفتار سیاسی تبعی و پیرومنشانه را اتخاذ کرده است.