نوشتار حاضر به شرح و تفسیر جزء سی ام قرآن کریم، نیز موضوع “ایمان و اخلاق” در سوره های این جزء قرآن، اختصاص یافته است. به نقل از نگارنده: “خداوند، ارکان ایمان را در گوشه و کنار مباحث ایمان به قیامت، مورد بحث قرار می دهد. مثلا در سوره ی تکویر، ابتدا ایمان به قیامت را با آیاتی کوبنده در دل مومنین می کارد و سپس ایمان به کتب و رسل را محور بحث قرار می دهد. اما فراموش نکنیم که در آیات و سوره های مختلف این جزء، یک محور واحد به عنوان اصل، مورد تعقیب قرار می گیرد و آن، قضیه ی قیامت است. در این جزء، رابطه ای عمیق و عجیب، میان ایمان به قیامت و حیات قلب از یک سو و اخلاق حسنه از سوی دیگر به چشم می خورد. به عنوان مثال می توان این رابطه ی عمیق را در سوره های همزه، تکاثر، مطفقین، فجر، ماعون، ضحی و… درک نمود. بنابراین در نزول اولیه ی آیات هدایت بخش خداوندیبر قلب پیغام آور هدایت ـ حضرت محمد (ص) ـ علاوه بر عقیده، مسائلی بسیار مهم و ضروری از اولویات اخلاق اسلامی یا به تعبیر قرآن، خلق عظیم نیز مد نظر قرار داده شده است. آن چه مخصوصا مد نظر آیات و سوره های کوتاه جزء سی می باشد قلب انسان است و این همان قلبی است که باید در اثر نزول آیات، حیات یابد و جان بگیرد”.