«بابا بیا خانه»، روایت نویسنده است از ابتلای پدرش به بیماری آلزایمر. آلزایمر، بیماری بی رحمی است و سرگذشت «دیوید» -پدر راوی- بازتاب این حقیقت است. «بابا بیا خانه» با نمایش افول شخصیت دیوید از شخصی خودبسنده، سرسخت و در عین حال حمایتگر به فردی وابسته و غمگین، بیش از هر چیز روایت نوعی زوال است. برخلاف باور عموم، آلزایمر صرفا از یاد بردن افراد و آدرس ها و نام اشیا نیست و شامل ابعاد گسترده تر و پیچیده تری می شود. نویسنده با شرح رفتارهای پدرش راهکارهای خود و مادرش را در برابر مشکلات آلزایمر و اختلالات رفتاری پدرش، بیان می کند.