در کتاب حاضر، آرای محقق اندیشه ور «آقا محمد درودیان» در دو کتاب «پرسش های اساسی جنگ» و «جنگ ایران و عراق؛ موضوعات و مسائل» موردنقد و بررسی نویسنده قرارگرفته است. بازاندیشی انتقادی نوعی توانایی دوسویه است که از یک سو فردی است؛ یعنی متوجه کسی است که ادعاهایی طرح می کند و سپس به واسطه ارائه یک رشته استدلال، آن ادعاها را به اثبات می رساند و می باوراند. آنگاه به عدد توانایی ایجاد باور، صاحب قدرتی می شود که مبتنی بر دانش نظری و عملی اوست. سوی دیگر بازاندیشی انتقادی متوجه جامعه است. به این معنا که ایجاد و توسعه بازاندیشی انتقادی مستلزم وجود رویه های اجتماعی است.