برای آنان که با هنر سروکار دارند و کسانی که در مورد آن می اندیشند، اهمیت خاص هنر امری بدیهی به نظر می رسد. در کار بسیاری از متفکران دویست و پنجاه سال گذشته، هنر و اثر هنری به عنوان محل رخ نمایی حقیقت و لحظه گشایش ظاهر می شود. گفتاری که هنر را به این معنای تازه فهم و صورت بندی کرد، زیبایی شناسی نام داشت. هفت جستار به هم پیوسته کتاب حاضر به این مسائل می پردازند و در این مسیر برخی از مفاهیم محوری هنر و زیبایی شناسی دو سده اخیر را مورد بحث قرار می دهند.