این کتاب دربردارنده نمایشنامه ای است که با الهام از حکایت «زن پارسا» سروده عطار نیشابوری در «الهی نامه» نوشته شده است. این نمایشنامه تخت حوضی به دلیل تغییر زمان بین حال و گذشته به شیوه روایی نگاشته شده است. این نمایشنامهٔ طنز داستان مردی است که پیش از رفتن به سفر حج همسرش را به برادرش می سپارد. اما برادرش با تهمت هایی که به او می زند باعث می شود همسر برادرش آواره بیابان شود. در طی این مسیر اتفاقاتی رخ می دهد اما زن با عفت و پاک دامنی که دارد به هیچ خطایی تن در نمی دهد.