تمدن‌ها، موجودیت‌هایی زاینده در درون خود نیستند. در واقع هر تمدن بخشی از زنجیره زندگی بشر بر روی این کره خاکی به شمار آمده است و تنها در مجاورت دیگر حلقه‌های این زنجیره معنا و مکان نهایی خود را می‌یابد. همواره تمدن ایران، مصر و بین‌النهرین و ارتباط این تمدن‌های بزرگ با یک‌دیگر، موضوع بحث پژوهشگران بوده است. بی‌شک بهره‌برداری اولیه ایران از این تمدن‌های کهن روزگار باستان و تاثیری که تمدن ایران متقابلا بر این تمدن‌ها در روزگار شکوه و عظمت خود بر آن‌ها گذاشت، مقدمه‌ای برای کنش‌هایی است که زیربنای تمدن امروزی، مجموعه باورها، آیین‌ها و اعتقادات نهفته در ضمیر ما را می‌سازد. نگارنده درکتاب حاضر به بررسی این فعل و انفعالات میان تمدن‌های مصر، بین‌النهرین و ایران باستان می‌پردازد.