مهم ترین منابع دستیابی انسان به آموزه های وحیانی، منابع نقلی اعم از قرآن و سنت است که با توجه به نقش مفسر بودن سنت برای قرآن اهم فهم آن ضروری است. از چالش های مهم در فهم احادیث، مواردی است که از سوی معصومان (ع) به صورت عام و خاص منفصل بیان شده است. نویسنده تلاش دارد از میان مباحث مختلف اصول فقه، فقه نظر عالمان امامیه در این زمینه را استخراج کند سپس با کمک عرف به داوری اقوال مختلف پرداخته و ضمن بیان رابطه صورت های مختلف عام و خاص منفصل چگونگی مواجه با هر دسته را از نگاه عرفی مشخص کرده است. در پایان شش فرع فقهی که اتخاذ مبنا در زمینه عام و خاص منفصل تأثیر بسزایی در استنباط فقهی آن ها داشته، بررسی شده است.