در کتاب حاضر شرحی از آرا و اندیشه‌های فلسفی “مارتین هایدگر “( 1889ـ 1976)، فیلسوف شهر آلمانی، با اشاره به آثار و تالیفات وی فراهم آمده است .مترجم در بخشی از مقدمه خویش درباره هایدگر می‌گوید” :هایدگر وجود موجودات را به منزله بیناد هستی آنان درمی‌یابد و بیش از نیم قرن می‌کوشد تا به تامل و تفکر درباره این بنیاد بپردازد .کلماتی چون :آلثیا، وجود، انفتاح، آشکارگی، حقیقت، نامستوری و ظهور جملگی واژگانی هستند که به جای هم می‌نشینند و به امر یگانه‌ای دلالت می‌کنند و به اعتبارهای مختلف برای حقیقت واحدی به کار می‌روند که هایدگر ما را به تفکر درباره آن فرا می‌خواند…هایدگر می‌کوشد تا هر چیز را بر مبنای این بنیاد دریابد و حضور این بنیاد را در هر چیزی آشکار کند .وی سعی دارد تا موجودات را در پرتو روشنایی وجود دریابد و وجود را در آینه موجودات ببیند . به همین دلیل وقتی از آن چه ـ هست سخن می‌گوید، این تعبیر در آن واحد هم به وجود و هم به موجود دلالت می‌کند .این ابهام نه ناشی از زبان ظاهرا تار و کدر هایدگر بلکه برخاسته از ذات همان حقیقتی است که موضوع اصلی پژوهش او را تشکیل م دهد…آن چه به تفکر هایدگر اصالت و یگانگی خاصی می‌بخشد، عبارت‌اند از :این که در نحوه تفکر وی تمنایی پر شور و جست و جویی زنده و بی قرارانه با قدرت تحلیل و دقت نظری کم نظیر گردآمده است .ما در آثار هایدگر قدرت استدلال و تحلیل کانتی را به وضوح می‌بینیم…هایدگر در باب خدا و مسئله الوهیت چنین گفته است :نام تو را بر زبان می‌آورند بی آن که تو را بخوانند و من خواهانم که تو را بخوانم بی آن که بتوانم نامت را بر زبان آوردم .”عناوین برخی از مطالب کتاب به این قرار است” :تاثیر هایدگر”، “سیر تحول اندیشه هایدگر”، “محورهای اصلی تفکر هایدگر (پرسش از حقیقت یا الثیا)”، “افق زمان”، “هنر و الثیا”، “حیث انسانی آدم”، “تفکر، زبان “و “موضوع تفکر .”