تحول خواهی مهم ترین خصلت گرایش های سیاسی ایرانیان معاصر است، تحولی که گاه منجر به اصلاح و گاه باعث انقلاب شده است. در چهار دهه گذشته اسلام و فهم از الزامات و پیامدهای سیاسی آن در عرصه عملی سیاست یکی از منابع اصلی تحول خواهی در میان نیروهای سیاسی بوده است. نویسنده در اثر حاضر نیز به دنبال فهم آثار عملی هویت بر سیاست در ایران چند دهه گذشته است. در همین راستا وی در کتاب حاضر دو نگرش کلان و عمده به نقش اسلام سیاسی و اسلام پسا سیاسی دو نیروی عمده ای هستند که آینده تحولات سیاسی ایران را رقم خواهند زد. درحالی که گروه اول با زعامت اصول گرایان بر تداوم راه اسلام انقلابی و مبارزه جو تأکید دارد طرفداران اسلام پسا سیاسی در پی تلفیق اسلام با الزامات مدرنیته و در رأس آن ها آزادی های اجتماعی و دموکراسی هستند.