در این نوشتار، مطالبی درباره عمران و برنامه‌ریزی منطقه‌ای ایران ویژه دانشجویان رشته‌های جغرافیا فراهم آمده است .نگارنده بر این باور است که “ضرورت به کارگیری برنامه‌ریزی‌ها برای توسعه اقتصادی، اجتماعی و کالبدی جوامع امروزی، امری اجتناب‌ناپذیر است .لکن برنامه‌ریزی ناحیه‌ای در ایران هیچ‌گاه نتوانسته است توفیق چندانی به دست آورد، چرا که تعارض میان برنامه‌های بخشی و ناحیه‌ای و به عبارتی عدم سازگاری میان این دو نوع برنامه‌ریزی، همواره به نفع برنامه‌های “بخشی”، تمام شده و برنامه‌ریزی “ناحیه‌ای “را محدود به اسناد اداری کرده است “.در این کتاب ابتدا تعریفی از برنامه‌ریزی و انواع آن فراهم می‌آید، سپس به اختصار از “ناحیه و برنامه‌ریزی ناحیه‌ای “سخن می رود .در فصل دوم، مفاهیم بنیادی در برنامه‌ریزی ناحیه‌ای (تئوری‌های ناحیه‌ای، اقتصاد ناحیه‌ای، سیستم‌های ناحیه‌ای، نابرابری ناحیه‌ای، توسعه پایدار ناحیه‌ای، آسیب‌های ناحیه‌ای و (…تشریح می‌شود . فصل سوم به مطالبی درباب اصولی و روش‌های برنامه‌ریزی ناحیه‌ای اختصاص می‌یابد .در فصل چهارم به تفصیل برنامه‌ریزی ناحیه‌ای در ایران (از سال 1316به بعد) بررسی و ارزیابی می‌شود .