«گرجی اف» نابغه ای کنجکاو بود که از کودکی، رویدادهای غیرعادی را زیر سئوال می برد. او از دوران نوجوانی در صدد برآمد تا فلسفة زندگی و مرگ یا به طور کلی نقش انسان در کائنات را دریابد. او روان شناسی انسان و شناخت کائنات و چگونگی ارتباطشان را در تمام طول عمرش مطالعه کرد و به آزمایش گذاشت. وی معتقد بود روان شناسی و متافیزیک با هم ارتباط دارند؛ به همین دلیل فلسفه و انتظام عالم هستی را از همان نوجوانی مورد مطالعه قرار داد. او سعی داشت شان و مقام انسان را در عالم آفرینش بفهمد و بداند که چه روابطی با کائنات دارند. او با تمام وجودش طالب حقیقت بود. گرجی اف یکی از استادان برجستة علوم انسانی در قرن بیستم میلادی است. نویسنده در کتاب حاضر، پس از ترسیم شرایط اجتماعی و فرهنگی زادگاه گرجی اف، دوران کودکی، مراحل تحصیل، علل و اسباب روی آوری او به روان شناسی را تشریح می کند. در این اثر با نظریه ای آشنا می شویم که تمرکز اصلی اش بر کمال نفسانی، خودشناسی و خودنگری است.