نگارنده تلاش می‌کند: “سیر نظری برنامه‌های درسی را از سده هجدهم ـ با توجه به بستر زمانی آن‌ها و با توجه به پیدایش و افول آن‌ها، همچنین تاثیر نظریه‌ها در رشته‌هایی که با رشته برنامه درسی در ارتباط تنگاتنگ بودند پی بگیرد. در این مسیر تاریخی که حدود، دو قرن از آن می‌گذرد همپوشی بسیاری میان نظریه‌های برنامه درس و نظریه‌های سایر دیسیپلین‌ها مانند فلسفه، جامعه شناسی، و روان شناسی به چشم می‌خورد”. مباحثی که در این کتاب مطرح شده بدین قرار است: “مفاهیم نظری، تاریخچه جهت‌گیری‌های برنامه درسی”، “بسترهای تاریخی فهم برنامه درسی”، “انواع جهت‌گیری‌ها و تصورات برنامه درسی”، “فهم برنامه درسی در بستر توسعه ذهنی”، “فهم برنامه درسی در بستر علم فرمانش”، “فهم برنامه درسی در بستر بیدار شناسی”، “فهم برنامه درسی در بستر نظریه‌های تحول اجتماعی”، “فهم برنامه درسی در بستر کثرت‌گرایی فرهنگی”، “فهم برنامه‌ درسی در بستر انسان‌گرایی”، “فهم برنامه درسی در بستر پسا نوین‌گرایی”، “فهم برنامه درسی در بستر سازه‌گرایی” و “برنامه درسی نوآرمان‌گرا در محیط مجازی، برداشتن نوار برنامه درسی”.