مورخان، پژوهش‌های خویش را با گزینش موضوع مورد علاقة خود و طرح پرسش‌هایی دربارة آن آغاز می‌کنند. برای پاسخ دادن به این پرسش‌ها، آنان شواهدی را جست‌وجو می‌کنند تا شاید یافتن چنان پاسخ‌هایی یاری‌بخش باشد. سپس، شواهد گردآوری شده را با توسل به نوعی قوة تخیل دانشمندانه تفسیر می‌کنند؛ تخیلی که محصول دانش عمومی آنان دربارة ماهیت انسان و فرآیندهای اجتماعی و تجربة خاص آنان در حوزة مطالعات‌شان است. اکثر فرضیه‌های جالب در تاریخ، محصول این‌گونه تصور و بصیرت است. نگارنده در کتاب حاضر بیان می‌کند که چگونه می‌توان توصیف‌ها، تفسیرها و تبیین‌های مورخان را به صورت عقلانی سنجیده و ارزیابی کرد. هم‌چنین وی استدلال می‌کند که مورخان تا جایی که می‌توانند تصویر منصفانه‌ای از گذشته ترسیم می‌کنند. برخی موضوعات کتاب عبارت است از: امکان شناخت تاریخی، معانی متون، کنش‌ها و رویدادها، توجیه توصیف‌های معطوف به گذشته، علل کنش‌های انسانی، انواع روایت تاریخی و…