«صفایی راد»، از نویسندگان و مترجمان جوان کشور است که تجربه سفرش به بوسنی را در این کتاب به مخاطب عرضه می کند. او که در سفری همراه با جمعی از نویسندگان و هنرمندان به مناطق مختلف بوسنی سر زده، روایتی جدید از مردم این کشور پس از اتمام سال ها جنگ و کشمکش دارد. مردم ایران، بوسنی را بیشتر با جنگ های خونین و نسل کشی مسلمانان به دست صرب ها به خاطر دارند؛ جنگی که شدت آن سبب شد تا نیروهای ایرانی برای یاری به مسلمانان بوسنی به این کشور سفر کنند. این حضور و همدلی، سبب شد حالا پس از گذشت چند دهه هنوز خاطره و ذهنیت خوبی از ایرانی ها در ذهن مردم بوسنی نقش ببندد. صفایی راد، اما در این سفرنامه تنها به ذکر ماجراهای سفر بسنده نکرده است، او مانند یک واقعه نگارِ جزئی نگر به موضوعات مختلف مرتبط با مردم این کشور می پردازد. موضوعاتی که شنیدن آن پس از این همه سال دوری
از بوسنی می تواند برای مخاطب کنجکاو ایرانی خواندنی و قابل تأمل باشد.